Kategoria: Bez kategorii

W prologu dowiadujemy się, że na cześć Aleksandra Karola Wazy zostanie wystawiona sztuka.  Rzym szykuje władcy przedstawienie pt. „ św. Aleksy”.

W akcie pierwszym widzimy Eufemiana, który wita sie z rycerzem Adrastem. Mężczyzna mówi, że od wielu lat nie miał już wieści od swojego syna Aleksego. Rycerz uspokaja go, gdyż słyszał o jego synu w Palestynie. Informacje o nim uzyskał od pielgrzyma. Tymczasem dowiadujemy się, że Aleksy wcale nie jest w Palestynie. Znajduje się bowiem pod murami zamku swojego ojca. Niestety, nikt go nie rozpoznaje, gdyż wygląda on jak żebrak. On zaś nie chce powrócić na zamek. Upór ten denerwuje Demona. Nagle widzimy Matkę i Małżonkę Aleksego, które płaczą za nim. Cała rodzina modli się za Aleksego.   Laptopy poleasingowe

Akt pierwszy przenosi nas do lasu ateńskiego, w który gromadzą się elfy pod przewodnictwem Puka , wkrótce ma przybyć król Oberon i królowa Tytania. Fawory króla został porwany przez Tytanię i król w odwecie zamyka drogi wyjścia z lasu i nakazuje Pukowi odnaleźć magiczne ziele. Roślina działa w ten sposób, że po namaszeczeniu jego sokiem oczu śpiącej osoby zakochuje się ona w pierwszej osobie, którą zobaczy po obudzeniu się. Na polanie pojawiają się kochankowie – Hermia i Lizander. Ojciec dziewczyny pragnie oddać córkę zamąć Demetriuszowi. Na polanie pojawia się konkurent Lizandra ścigany przez zakochaną w nim Helenę. Oberon widzi to i rozkazuje Pukowi natrzeć oczy Demetriusza czarodziejskim zielem, aby zakochał się w Helenie. Na polane przybywa trupa aktorów, między nimi znajduje się Spodek, który ma grać Pirama. Lizander i Hermia zasypiają na ziemi. Puk myli go z Demetriuszem i przyciera oczy czarodziejskim zielem. Lizander budzi się i zakochuje w Helenie, królowa Tytania zasypia, a Oberon rzuca na nią urok.

Premiera odbyła się 22 X 1987 roku w Houston. W akcie pierwszym zostajemy przeniesieni do dnia 21 II 1972 roku. Na Pekińskim lotnisku śpiewają i salutują żołnierze, aby przywitać lodującego samolotem Richarda Nixona. Premier Chin – Czou En-lai wita prezydenta. Nixon odbywa krótką rozmowę z głową rządu. Następnie przychodzi czas na oficjalne przyjęcie gościa. Współtowarzysz Nixona – Kissinger, oświadcza prezydentowi, że dojdzie do spotkania z Mao. Na miejscu okazuje się jednak, że przywódca Chin nie cieszy się dobrym zdrowiem – boli go głowa. Mao nie pozwala dość do głosu gościom mówiąc im o swoich myślach światopoglądowych. Czou przerywa całą rozmowę i wznosi toast za przybycie do Chin amerykańskiego prezydenta. Nixon odpowiada na to wszystko hymnem na cześć technologii, gdyż to właśnie dzięki niej możliwe było pojednanie.

Treść opery:  Przez to, że sułtan Haroun bierze sobie co miesiąc nową brankę, wpędza w kłopoty skarb państwa. Jednak Haroun nic sobie z tego nie robi. Sułtan wreszcie się zakochuje w jednej kobiecie, pięknej Djamileh, w której durzy się również sługa Splendiano. Haroun myśli, czy nie oddalić kobiety, jednak zamiast tego wręcza jej drogi naszyjnik.  Splendiano donosi kobiecie o losie, jaki ją czeka i obiecuje pomoc. Djamileh ma w nocy wśliznąć się do komnaty sułtana. W międzyczasie Haroun ogląda nowe niewolnice i nakazuje swemu słudze wybrać jedną z nich. Splendiano zamiast nowej nałożnicy przychodzi z Djamileh w przebraniu. Jednak sułtan ją rozpoznaje i jest wściekły z fortelu. Djamileh wyznaje mu miłość, ale  gdy zostaje odrzucona mdleje. Dopiero wtedy sułtan wyznaje się swe uczucia.

Podczas studiów grał na klarnecie w orkiestrze Bostońskiej. Od 1974 przez kolejne dziesięć lat był dyrektorem konserwatorium. Tam szkolił się w najnowszych technikach i trendach. Zdobyte doświadczenie wykorzystał już w pierwszej operze noszącej tytuł Nixon in China. Sztuka odniosła wielki sukces. Dzięki temu Adams szybko otrzymał kolejne zlecenie i już w 1991 roku na deskach opery można było zobaczyć dzieło noszące tytuł The Deeath of Klinghoffer. Wielki sukces Adamsa był możliwy również dzięki innowacyjnej muzyce.

Opera rozgrywa się w trzech aktach. Premiera odbyła się w Moskwie w 1896 roku.

W akcie pierwszym poznajemy złego Wojewodę, który ma się ożenić z Praskowią.  Dziewczyna jest córką szlachcica Własa Diużoja. Rodzice zgadają się na ślub, ale wojewoda zmienia zdanie. Poznaje bowiem Marię, która jest przyobiecana bojarowi Bastriukowowi. Niestety Wojewody nie można powstrzymać. Porywa on córkę do swojego zamku i więzi ją tam.

Akt drugi został podzielony na dwie odsłony. W pierwszej Bastriukow zaprasza do siebie Romana Duborowina. Jegomość wyjawia szlachcicowi, że Wojewoda dwa lata temu uprowadził jego żonę. Tylko dlatego, że mu się podobała. Panowie postanawiają wyrwać ukochane z rąk niegodziwca.

Jest to opera podzielona na pięć aktów.

Pierwszy akt rozpoczyna się spotkaniem w górach Marii, która jest córką Temruka, oraz Młodego Bułgara. Maria nie wie jeszcze, że udziela gościny samemu Iwanowi Groźnemu. Gdy gość opuszcza ją, wioska Marii zostaje napadnięta przed żołnierzy moskiewskich, którzy żądają wydania im kobiety. Dziewczyna dobrowolnie oddaje się w ich ręce. Brat Marii, Igor śpieszy jej na ratunek.

W akcie drugim akcja rozgrywa się w Kremlu, gdzie Młody Bułgar wyśpiewuje pieśń miłosną, która nie podoba się ona Iwanowi.  Maria jest jedną z branek; kobieta sprzeciwia się wyjściu za mąż za cara. Bojar Yorloff poprzysięga jej zemstę za to, że Iwan wolał cudzoziemkę od jego własnej córki. Maria zostaje odesłana do siostry cara, Olgi.

W prologu chór opłakuje straconą ojczyznę, którą jest Izrael. Zostaje również opowiedziana historia, o tym, jak Palestyńczycy muszą żyć bez swojej ziemi obiecanej.

W akcie pierwszym poznajemy kapitana statku „Achille Lauro, który przewozi turystów. Statek  został uprowadzony przez 4 terrorystów żydowskich. Kapitan wspomina wydarzenia z 7 października 1985. Starsza kobieta ze Szwajcarii również pamięta te wydarzenia, ale całkowicie inaczej je pamięta. Według niej ludzie biegali w popłochu . Mamud jeden z terrorystów gardzi pasażerami, bo Ci myślą tylko o sowim życiu. Następnie idzie do radia, aby posłuchać muzyki. Kapitan rozmyśla o swoim statku i o tym, co się z nim stanie. W pewnym momencie słyszymy głos Austriaczki, która zamyka się w łazience, aby nie spędzać więcej czasu z głupimi ludźmi.

1838-1875
Urodzony 25 grudnia 1838, podobnie jak jego rodzina był uzdolniony muzycznie. Jego prawdziwe imię to Alexandre – Cesar- Leopold, jednak artysta zmienił je na Georges. Mając 9 lat zaczął uczęszczać do Konserwatorium Paryskiego. Pierwszym dziełem Bizeta była Symfonia C-dur (1855), a pierwszą operą Dokotr Miracle. Bizet tworzył głównie utwory operowe. Pierwszym poważniejszym sukcesem kompozytora była opera Poławiacze pereł, dzięki której Bizet zyskał stałą pozycję utalentowanego artysty. Najsłynniejszą operę Carmen, artysta stworzył pod koniec życia, jednakże odniosła ona klęskę. W porażce życiowego dzieła artysty upatruje się jednej z przyczyn jego śmierci (dwa ataki serca, gorączka reumatyczna).  Obecnie opera Carmen jest uważana za najgenialniejsze i najdojrzalsze dzieło mistrza Bizeta.

Ta witryna jest częścią StacjaKultura.pl a sponsoruje ją AMSO Rent Wynajem laptopów.